این باید نتیجه ی   10V/216 = 10000mv / 65,536 = 0.15253 mv را تولید کند . با این سیستم شانزده بیتی ، 10 µVهنوز به صورت عددی (دیجیتالی) به عنوان  µV0 تخمین زده میشود. دوباره یک error quantization 10میکروولتی به شما می دهد . به عبارت دیگر ، این یک بیت را کمک نمی کند (جناس در نظر گرفته شده ) . می توانید یک ADC 24 بیتی (24-bit ADC) را داشته باشید ، که بیشتر از 16میلیون ارزش را تولید میکند (16777216) . دراین مورد ، تقریب دیجیتالی  10 V /224  است ، سمعک با یک دقت 0.6 میکروولتی ، تقریب دیجیتالی دراین مثال 9.6 میکروولت خواهد بود ، بایک نتیجهerror quantization  0.4 میکروولتی – یک خطای گرد شده قابل قبول تر است .

یک جایگزین استفاده از ADC با دقت بسیار برای تولید وایجاد bioamplifier gain است . تمام سیستم های پتانسیل های برانگیخته موجود تجاری bioamplifier gain متغیر تولید می کنند . با استفاده از bioamplifier ، ما میتوانیم سیگنال مورد نظر که بیشتررنج ولتاژ ADC را اشغال کرده است را تقویت کنیم ، وبااین کار ، ما وضوح دامنه را در سیستم دیجیتالیمان بهبود می بخشیم . برای رنج ADC ±5_V مان با دقت 10 بیت ، اجازه دهید ما سیگنال را با 50000 بار تقویت کنیم .

در این مورد ، ولتاژ کل پوست خارج سر که ADC میتواند حل وفصل کند 10v/50000= 0.2mv است (توجه داشته باشید که این با محدوده EEG مشخص  ±100 µV برابر است ) . چون این رنج 0.2mV به وسیله 10-bit ADC کدبندی شده است (1024 ارزش را نشان می دهد) ، رزولوشن خارج سرشما الان ،میکروولت0.2mv/1224=0.195 است وتخمین دیجیتالی ما از 10میکروولت ، دامنه قله 9/75 میکروولت است ، بایک خطای 0.25 میکروولتی .

به طور خلاصه ما می توانیم error quantization رابا استفاده از چندین استراتژی کاهش دهیم :کاهش رنج ولتاژی ADC ، افزایش تعداد بیت های ADC ،ویا افزایش bioamplifier gain  .

محدودیت دوم سیستم دیجیتالی ناشی از این است که ما پاسخ آنالوگ مستمر را در فواصل زمانی دوره ای نمونه برداری می کنیم .

خط ممتد در شکل 11-7A یک موج سینوسی آنالوگ  Hz1000    را نشان می دهد . نقاط نشان دهنده نتایج حاصل از نمونه برداری دیجیتالی این موج سینوسی Hz1000 در هر 0.1ms می باشد . که این را دوره نمونه برداری می نامند . برعکس دوره نمونه برداری ،فرکانس نمونه برداری است

1/0.1ms=1/0.0001s=10,000Hz)) .